متن آهنگ انجماد از علیرضا عصار

با انجماد میبرد سرمای دشت مارا

در وهم دفن میکرد افسانه ی صدا را

خط میخورید فردا

از صفحه های تاریخ

میگفت و پاک میکرد

از برف ردپا را

در چشم ابر باران

قندیل میشد انگار

وقتی که حدس میزد

پایان ماجرا را

پاییز بوی زخم و

خون مرده میپراکند

میمرد شعر سرخی

در دستهای سارا

از دور دست مردی

همرا ه  باد و بوران

میخواند و باز میخواند

این شعر آشنا را

کشتی شکستگانیم

ای باد شرطه برخیز

باشد که باز بینیم

دیدار آشنا را