دانلود آهنگ بیر نغمه اوخودم از مقصود نوری

متن آهنگ بیر نغمه اوخودم از مقصود نوری

بیر نغمه اُخودوم تََرجومان اُلدو ... دانئشئلدئ دَردیم اِئل آراسئندا ... بیر نغمه اُخودوم بولود تَک دُلدو ... کُورَلدی دوداقلا دیل آراسئندا ... آغلایا بیلمیرَم ، گوله بیلمیرَم ... آیرئلئق سوُرَسین هَله بیلمیرَم ... حسرتلی ایل لَری بُله بیلمیرَم ... گوُن گِئچیر آی ایله ، ایل آراسئندا ....دوُشدوُ ساچلارئما دَن آستا آستا ... یِئریدی عُمروُمه چَن آستا آستا .... چالدئقجا سازئمئ من آستا آستا ... نِئچه ماهنئ یاندئ تِئل آراسئندا ... من بیر حایاتئدئم اِئللی اُبالئ ... من بیر سِئوگی ایدیم ایلقارا باغلئ ... من بیر نغمه کاردئم هایلئ هارایلئ ..... سَسیم قالمئش بَم له ، زیل آراسئندا .

Bir nəğmə oxudum tərcüman oldu ... Danışıldı dərdim el arasında ... Bir nəğmə oxudum bulud tək doldu .... Kövrəldi dodaqla dil arasında .... Ağlaya bilmirəm gülə bilmirəm ... Ayrırıq sürəsin hələ bilmirəm .... Həsrətli illəri bölə bilmirəm ... Gün geçir ay ilə il arasında .... Düşdü saçlarıma dən asta asta ... Yeridi ömrümə çən asta asta .... Çaldıqca sazımı mən asta asta .... Neçə mahnı yandı tel arasında .....Mən bir hayatıdım elli obalı .....Mən bir sevgiiydim ilqara bağlı .... Mən bir nəğməkardım haylı haraylı .... Səsim qalmış bəm lə zil arasında .

ترانه ای خواندم و چه ترجمه ها و تعبیر ها که نشد ...... درد دلم ورد زبان مردمم شد ..... ترانه ای که خواندم همچون ابر سیاه پُر بغض شد ..... هم من و هم هرکس دیگری هر بار که خواندیمش مثل آن سُرخ و آتشین گدازه ی هیمن ، از میان لب و زبان هایمان جاری نگشته غُر بگرفت و لبانمان را بسوخت ..... حالیست غریب ، همانگونه که بغض گریه هایم را به زنجیر کشیده ، حتی خنده هایم نیز در بند غُل و زنجیراند ..... چه کسی میتواند بگوید که طول مدت هجران تمامی خواسته هایم تا به کِی خواهد دِرازید ؟ ............ دیگر خسته ام از محاسبه ی تقویمِ فراق بس که به ازای هر روز ، پاره خطی کشیدم از خشم و درد و رنج بر دفتر عمرم ..... گوئی که هر روزم بسان ماه و سال است و بگذاشتن و بگذشتن نمی داند ! ............ آه که مو های سفید همچون دانه های برف یک به یک و آرام آرام ، عزیز و تاج سر می شوند ....... و آینده ی مه آلودی را بر عمرم رقم می زنند ...... و در حالی که با فریادی بی صدا ، تنها همدم و غمخوارم ( سازم ) را به کُندی می نوازمش ......... چه بسیار اند ترانه ها و آهنگ هایی شاد و مملو از جوانی نشاط و آرزوهای زیبایم ، که در میان تار های ساز ِ دلم پیر و فرتوط می شوند ، می میرند و همچن رسم مرده سوزان هندوان آتش گرفته و خاکستر می شوند ................... خوب بیاد دارم که من نیز روزگاری سرشار از حیات و شور و سر زنده گی بودم در میان ایل و تبار خود ........... و آن روز ها که عشق آتشینی بودم پای بند به عهد و پیمانم .............. و هر دم با صدائی رسا ترانه ها می سُرودم در وصف دوست داشتن و عشق و زندگی ......... ولی افسوس که اکنون صدای آن ترانه سرای قدیمی ، به میان باتلاقی از زیر و بَم های روزگار به دام اُفتاده و بس