متن آهنگ خانه سالمندان از ژاکلین

مداد زرد پاک کن سرخ مداد تراش برات خرید
رو سینه ی سپید دفتر چه یه خط برات کشید
یادت میاد یادت میداد آدمک ها رو رنگ کنی
دنیا رو تو نقاشیهات مثل خودت قشنگ کنی
مادر غنچه ی عشقو کاشت تو سینه ی تازه ی تو
دلیل هر نفس براش عشق بی اندازه ی تو
مادری که زندگیشو به پای تو فدا میکرد
نا امید همونیکه تو رو امید صدا میکرد
روز اول مدرسه گریه میکردی واسه اون
تا تو بغل بگیردت یه مادر خیلی جوون
دو تا دست جوونشو گرفتی مثل یک عسا
قول داده بودی که آخر باشی واسش یه همصدا
بزرگ شدی نامی شدی از خاطرت رفت که یه روز تو دست اون جا میشدی
فرهنگ ما فرهنگ عشق فرهنگ دل بستگیهاست
قسم به جون مادر که عمریه رو لب ماست
خانه ی سالمندان اگه یه قصر رویایی باشه
جای مادر ایرونی تو آغوش بچه هاشه
بذار بگن خبر بدن گل بارون تو کوچتون
بذار بگن خبر بدن نقل و نبات ریخته رو فرش خونتون
بذار بگن خبر بدن رفتی با یک دسته گل محمدی
به دست مادر مهر گل بوسه زدی
داره میادداره میاد به خونه
اونی که فرشته ی آسمونه