دانلود آهنگ روزهای خوب از مهدی قنبری

متن آهنگ روزهای خوب از مهدی قنبری

در گوشه‌ای از خیابان دیدمش.

گل می‌فروخت.

نداشت ، او نداشت...

حسرت می‌خورد از دیدن آن‌هایی که داشتند و او همیشه نداشت.

پدر نان نداشت به خانه ببرد.

جوهر قلم از فقر ته کشید.

پدر ، نبود که علم را بخرد...

اگر هم بود ، نداشت که بخرد.

پسرک می‌پنداشت که خدا پتوی گلبافت نرمش را روی خود کشیده و سال‌هاست که به خواب فرو رفته...

اما مادرش به او بشارت داده بود که خداوند بخشنده است...

روزهای خوب فرا می‌رسد.

زمستان سرد جانکاه برایش حکم برف بازی و شادی نداشت.

تمام سال برایش فرقی نداشت...

دست‌های مادر ترک برداشته بود،

بس که راهروی ساراها و داراها را دستمال می‌کشید

و همچنان پسرک شاکی از این زندگی،

شاکی از این تقدیر، شاکی از من ، تو

و هر کسی که داشت و او نداشت...

اما پسرک قصه‌ی ما دلی داشت به وسعت یک دریا که اسیر چشمان زیبای دخترکی بود که سارای دارا نام داشت...

فقر فریاد میزند

و او اشکهایش را پاک کرده ، از خداوند بابت نداشته‌هایش تشکر میکند و به گل فروشی ادامه می‌دهد.

چراغ سبز شد و همه ی ما تنهایش گذاشتیم...

کاش خدا بیشتر از ما حواسش به او باشد.

روزهای خوب فرا میرسد؟