متن آهنگ ستاره از فرامرز آصف

من کویری بی نشونم (هِی)
پر زخمم اگر چه خاموشم

‌‍[آی ستاره آی ستاره آی ستاره
پشت پردة ابر تیره ای دوباره
سرمه ای بکش بر دو چشم خود که امشب
شب نشینی لحظه های انتظاره]

من کویری بی نشونم پر زخمم اگر چه خاموشم
اون اسیر خستة خسته که سراپا همیشه آغوشم
من کویری بی نشونم پر زخمم اگر چه خاموشم
ای ستاره قبلة من باش که زیارت شده فراموشم

دامن بادُ گرفتم، اسم تو روی لبش بود
از تو گفت و هُرم نفسهاش رو سر من دست نوازش بود
تن من زخمیه اینجا، واسه این بزم شبونه 
رخت نور و نقره تنم کن، کاروان یک امشبُ مهمونه
کاروان امشبُ مهمونه
[آی ستاره آی ستاره آی ستاره
پشت پردة ابر تیره ای دوباره
سرمه ای بکش بر دو چشم خود که امشب
شب نشینی لحظه های انتظاره]

از تو گفتن، از تو خوندن، واسه من مثل مناجاته
گم شدن در بی نهایت، گفتة اون پیر خراباته
اگه باشی و نباشی، اسم تو اسم شب عشقه
ای ستاره تا قیامت دل عاشق در طلب عشقه، در طلب عشقه، در طلب عشقه

پس بزن امشب پردة ابرُ، مجمر نورم کن
وقت ظهوره، جلوه گری کن، مست غرورم کن
ناجی من باش امشب و هر شب، تاج سر من باش
آزاد باش و ستارة آزادی من باش، آزادی من باش

من کویری بی نشونم پر زخمم اگر چه خاموشم
اون اسیرخستة خسته که سراپا همیشه آغوشم 
من کویری بی نشونم پر زخمم اگر چه خاموشم 
ای ستاره قبلة من باش که زیارت شده فراموشم 

[آی ستاره آی ستاره آی ستاره
پشت پردة ابر تیره ای دوباره
سرمه ای بکش بر دو چشم خود که امشب
شب نشینی لحظه های انتظاره
آی ستاره آی ستاره آی ستاره
پشت پردة ابر تیره ای دوباره
سرمه ای بکش بر دو چشم خود که امشب
شب نشینی لحظه های انتظاره]