دانلود آهنگ شب بود بیابان بود از فریدون فرخزاد
متن آهنگ شب بود بیابان بود از فریدون فرخزاد
شب بود بیابان بود زمستان بود
بوران بود سرمای فراوان بود
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بیجان بود
در فکر آن سیمین بر خوشگل
از جسم و جان خود بودم غافل
می کوشیدم بهرش از جان و دل
می بردمش با خود سوی منزل
گیسویش، از باد و باران گشته آشفته
بر هر تار مویش گویی مروارید غلتان سفته(؟)
طی شد راه دشوار، آخر بر من و یار
با بوسهای گرمی به او دادم
با لبهای چون قند، بر رویم زد لبخند
بردم همه رنج و غم از یادم
دانلود آهنگ شب بود بیابان بود از فریدون فرخزاد
متن آهنگ شب بود بیابان بود از فریدون فرخزاد
شب بود بیابان بود زمستان بود
بوران بود سرمای فراوان بود
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی جان بود
در بر آن سیمین بر خوشگل
از جسم و جان خود بودم غافل
می کوشیدم بهرش از جان و دل
میبردمش با خود سوی منزل
گیسویش از باد و باران گشته آشفته
در مویش گویی مروارید غلتان سفته
طی شد راه دشوار آخر بر من و یار
تا بوسه گرمی به او دادم
با لبهایی چون قند بر رویم زد لبخند
برد آن همه رنج و غم از یادم