دانلود آهنگ غروب عشق از بهزاد پکس
متن آهنگ غروب عشق از بهزاد پکس
موی سفیدم واسه اینه که سیاهی ها برن
حس برگای پاییز که پیاده راه میرن
وقتی پیش همیم و خبر نداریم از حال هم
پس افسرده میشیم و ساعت ها مزاحمن
نه حسی به دل هست نه رمقی تو پاها
دکور بود همه خنده ها و کارات
تو دوست داری برگردی به روزایی که رفت
وقتی پیر میشن جلو چشات حتی ننه بابات
نه نمیشه فکر نکرد بهت نه نمیشه حس نکردت
من هنوزم هنوز آدمم تو نیستی و همه چیمم مثل قبله
یه غول ساختیم از هم
همو دوست داشتیم قبلا
یه فکر خوب راجع به چیزایی که نشد
برو با اون توام پول دار شی حتما
یه بازی بود به اسم الک دولک
خوب به دلم یاد داد که بی کلک کمک کنم
به اون سوار میشدا اما سواری نمیخواست
یکم میفهمید هیچوقت تو نداری نمیذاشت
من سر خم کنم واسه بچگیم بود
نفس زدن از روی خستگیم بود
عوض نشد مثل تو بکن نبود
یه سنگ تو دست داشت ولی بشکن نبود
حیف همه اونا با تو یه بند خاک شد
تو مخ که نمیرفت هر چی زدم باد برد
تو حق داری چون یکی مثل بقیه ای
بهش فکر نکن که دیگه اون بهزاد مرد
موی سفیدم واسه اینه که سیاهیا برن
حس برگای پاییز که پیاده راه میرن
وقتی پیش همیم و خبر نداریم از حال هم
پس افسرده میشیم و ساعتا مزاحمن
نه حسی به دل هست نه رمقی تو پاها
دکور بود همه خنده ها و کارات
تو دوست داری برگردی به روزایی که رفت
وقتی پیر میشن جلو چشات حتی ننه بابات
نه نمیشه فکر نکرد بهت
نه نمیشه حس نکردت
من هنوزم هنوز آدمم
تو نیستی و همه چیمم مثل قبله
♫♫♫
موها سفید شد که سیاهیا برن
از کجاش بگم از بیخوابیا بگم
تعجب نداره هنوزم کنه ای
غروب عشقتونم من از این پایینم دیدم
گفتم خدارو دارم یادت که مونده
تورو خدا زده جای چوبش مونده
هنوز اخلاقت سگ تر از قبل شیطون بازیاشو
حتی جای گازش مونده
جلو لفظای تو که من کم نمیارم
سیر شدی من که کم نمیذارم
به عشق هوا بود دادم چش طعم سیبو
زدی به خاکی واست راه نمیذارم
نمک میپاشی تو رو زخمام فقط
تورو قبولت ندارم دیدم زیاد ازت غلط
دنبال شهرت بودی کنار من
با طرفدارام که دیدمت قیدتو زدم
منو یه رویای پوچ و با اصرار بیهوده
تو و خنده های فیکت با افسار بی صاحب
یه بازیگر ساده با نقشی بی حاشیه
یه کارگردان نامرد با فیلم نامه ای کاذب
تورو تحویلت میگیرن سفارشی فقط
منو تردیدم میکنن که مزاحمت نشم
از کی درآوردی تو بال و پر دختر
من عادتایی داشتم که از این بالاتر کشتم
موی سفیدم واسه اینه که سیاهیا برن
حس برگای پاییز که پیاده راه میرن
وقتی پیش همیم و خبر نداریم از حال هم
نه حسی به دل هست نه رمقی تو پاها
دکور بود همه خنده ها و کارات
وقتی پیر میشن جلو چشات حتی ننه بابات
نه نمیشه حس نکردت
تو نیستی و همه چیمم مثل قبله