متن آهنگ قطعه 8 از احمد شاملو

با سمضربه ی رقصان اسب اش می گذرد
از کوچه ی سرپوشیده
سواری.
بر تسمه بند قرابین اش
برق هر سکه
ستاره ئی
بالای خرمنی
در شب بی نسیم
در شب ایلاتی عشقی.

چار سوار از تنگ در اومد
چار تفنگ بر دوش شون.

دختر از مهتابی نظاره می کند
و از عبور سوار
خاطره ئی
همچون داغ خاموش زخمی.

چارتا مادیون پشت مسجد
چار جنازه پشت شون.

متن آهنگ قطعه 8 از احمد شاملو

کلید بزرگ نقره
در آبگیر سرد
شکسته است.
دروازه ی تاریک
بسته ست.


«- مسافر تنها!
با آتش حقیرت
در سایه سار بید
چشم انتظار کدام
سپیده دمی؟»


هلال روشن
در آبگیر سرد
شکسته ست

و دروازه ی نقره کوب
با هفت قفل جادو
بسته ست.