متن آهنگ مرد از امیر تتلو

مجاز دلِ منِ ، که میخونه چون خوندنو توش دیده !

آره مجاز گوشِ توِ ، که میخواد بشنوه و گوش میده !

غیرمجاز ما نیستیم ، اونیِ که لای درزِش موش میره !

آره همون که یه رنگِ دیگه میشه هرموقع که زیرِ دوش میره !

اونو وِلِش کن اون مَرد بَستَس ، با همه راه اومده

تیکه پاره تو درد از بَس ، جنگیده بار اومده

اونو ولش کن اون مرد خَستَس ، اون دیگه زانو زده

اون مَرد دیگه زانو زده

اونو وِلِش کن اون مَرد بَستَس ، با همه راه اومده

تیکه پاره تو درد از بَس ، جنگیده بار اومده

اونو ولش کن اون مرد خَستَس ، اون دیگه زانو زده

اون مَرد دیگه زانو زده

چی ازَش میخوای اون که همه کار کرد همه جا رفت حتی فرو شده قَمه تا تَه

چی ازَش میخوای از اون تنِ لاغر ، که دَم به ساعت کار کنه و نَپَره اصلاً به پاچَت

چی ازَش میخوای ، چقد صبر بسِّشه ، نمیدونی این دنیا پدرسگ رسمِشه

یه وقت برگ بَد بده ، فقط مرگ دردِته ، یه موقع ممکنه مُخِت از فلَک ملَک رَد بده

چی ازَش میخوای اون که رَد داده مُخِش ، وِلِش کن ، وسطِ دردای خودش

کسی نمیکنه درواقع پُرِش ، چون دوس داره که بسازه یه فردای پُر عشق

چی ازش میخوای آخه توقع تا کِی ، فِک کردی دلِ خودت فقط خُب پاکه

فقط خدا به تو توکل داده ، میدونی زیرزمین چقد تحمل داره ، توهم زاِ

اونو وِلِش کن اون مَرد بَستَس ، با همه راه اومده

تیکه پاره تو درد از بَس ، جنگیده بار اومده

اونو ولش کن اون مرد خَستَس ، اون دیگه زانو زده

اون مَرد دیگه زانو زده

اونو وِلِش کن اون مَرد بَستَس ، با همه راه اومده

تیکه پاره تو درد از بَس ، جنگیده بار اومده

اونو ولش کن اون مرد خَستَس ، اون دیگه زانو زده

اون مَرد دیگه زانو زده

آره ما هنوز سَرِپاییم و هرروز سَرِ کار

کار که نه ، یه جوری خودسوختن انگار ، که میسازیم گلدون برا خار

هرچقدَم خوب به چشم نمیاد حالا ، هی ناخوناتو بِکِش به دیوار

ما هم از بُرج بدِمون نمیاد ولی هرکاری رو نمیکنیم به عشق میلاد

میتونی بِهِم بگی پزشکِ بیکار

اونی که محل هیشکی بهش نمی داد و همه ، یه رو میدیدَنِش به چشمِ بیمار

همه ی شباشو نشسته بیدار یه جنگجو بار اومده به عشقِ ایران

به عشق همونجا که مارو زیر پِرِس می بُرد ، مَرد بار آورد و حتی یادش نرفت فلسطینو

به عشق اونا که با هم یک دل و یه حسّیمو ، به عشق دیزین شوت شی از اون بالا مِثِه یه اسکیمو

به عشق داداشیامون که مِثِه فولادیم ، به عشق دریبل خوردن مسی از پولادی

به عشق همونجا که واسَش کلّی خون دادیم ، واسش کلّی جون دادیم ، بازم گفتیم خوب باشیم

به عشق تهرون که هنو دود تو هواش هَ ، به عشقِ شادونه ، آب آلبالو لواشک

به عشق جمله ی برو جلو و ترسو نباش مَرد ، حتی به عشق همونایی که میخوان نباشم

به عشق مخلصیم چاکرتیم فدات شم ، میشه آدما حتی عاشق کلمات شَن

اونو وِلِش کن اون مَرد بَستَس ، با همه راه اومده

تیکه پاره تو درد از بَس ، جنگیده بار اومده

اونو ولش کن اون مرد خَستَس ، اون دیگه زانو زده

اون مَرد دیگه زانو زده

اونو وِلِش کن اون مَرد بَستَس ، با همه راه اومده

تیکه پاره تو درد از بَس ، جنگیده بار اومده

اونو ولش کن اون مرد خَستَس ، اون دیگه زانو زده

اون مَرد دیگه زانو زده

اونی که همه ی شبا "شب بخیر" میگفت ، خودش هَمَرو تا صبح بیدار بود ، اما می گفت که بقیه بخوابَن !

اونی که عربده می کِشید ، اگه ناحق کشیده بود و حقِ ضعیف میخورد ، الان گوشه زندون بود !

اونی که گوشه زندونِ شاید اگه نبود خونِوادَش از گشنگی میمُردن !

پس اینجا همه مَردن !

یکیش همین داش علیم ، گفتم که ، به قلبِ پاکِش ایمان دارم !

این یکی واسه تولدش بود ! مَردِ مردادی پرچمش بالاس ، اونم هفتِش ! هه