دانلود آهنگ واقعیت از رضا پیشرو

متن آهنگ واقعیت از رضا پیشرو

پیشرو - ابلیس - علی کینگ - امیر تتلو

پیشرو :
« این بار واقیتی را بدان میخوانم ... که خیلی ها ازش فراری شدن ... آره مرد ... خیلی ها »

من توی فردا مردم وابستگی ترسناکمه * روزها داره منو میکنه سرد و غمناک
احساس نفسم سخته تو این غروب سردز * من منجمد شدم و روزا منو عوض کرد
تو خیابونای خالی پر از آدم مجازی * مگه میشه تو این تنهایی تو خودتو نبازی ؟
وقتی از کنارت رد میشن سایه میدن نشون * انگار که پاهات از دست رفتن میری کشون کشون
به سمت چیزی که آرزوته فقط ببینیش * که گل زندگیت هم توی تاریکی می چینیش
تو اوج شب آرزوم روشنایی ما شدیم غرق * انگار که شهر بی نور شده و نمیاد هیچوقت برق
کسی که طرد میشد از وقتی چشاش میشد باز * تا وقتی که توی RankinG سر جاش میشد دراز
آرزو مرگ داشت همیشه تو سینه ی خستش * که تنها تکیه گاش همیشه بود در بستش
فرد من و ماییم چون خودمون میخوایم و بس * به علت بزرگی اطاق فقط داریم نفس
پس بذار نا امید بشیم که نفس میشه تموم * بهار مجازیمون هم به زودی میشه خزون

ابلیس :
لفظی رو گره زدن که حکومت نشه عوض * واس همین باید ببینیم هزاران علف هرز
جغد سیاه تو دل شب شیپور پیروزی زد * برد ما یعنی حفظ اصالت دیروزی مرد
از زهر قلمم به تلخی شب غلبه کرد * لبخند امید دهندتون هم هست مدد زهر
نذارین شرط که خیلی آسونه پدید درد * نمیشه سرد ، دیگه کسی با حرف نمیشه طرد
بازی ترس ، تجربه ها بهت نمیده درس * آدم مست هیچوقت واسه ی تو نمیشه کس
همیشه هست قانون ، مگه عقیده شه عوض * تو شیشه شد این خون بدون موی لای درز

پیشرو :
تو سفیدی یا سیاه ؟ چهره ات یه انسان نماست * بیا با زهر ابدیت منو بکن خلاص
به دهانه ی خشم شب بگو از پیشم بره * بگو چرا ستاره دیده نیست ، شبم پر از مهه
بگو که خاطره ی نفس کشیدنم یادم نیست * بذار از اشک همه سرزمینمون بشه خیس
شب مهمونی یه مرد سیاهپوش تا اینجا رسید * قانون هنوز ثابت شده ست که از این مهمونی نرید
هزاران کیلومتر تو آسمون باید پرواز کرد * خیلی چیزا به چشم تازه ست اون وقت باید آغاز کرد
شروعی که یه بغض میسازه چرا خوشی تو غربت * میفهمی که یه فراری ای تا تو بازار خفت
اونجا میشی یه پادشاه ، اما خیلی تنها * اما انقدر نمیفهمی که باز گم شدی تو فردا
تو زیر زمین مجازات خیلی ها رفتن عزیز * اثری ازشون نیست ، مثل اونا نباش مریض
دیوار تا سقف آسمون اومد فرار از این قصه * محاله ، چون هیچ بزدلی به عرش نمیرسه
چشم من خسته س میرم بخوابم اما توی قبر * ولی نه بیدار میمونم واس مرگت میکنم صبر

علی کینگ :
من شمع شیشه ایمو میشکونم با چنگال خشم * سهم زندگیمو ذره ذره میگیرم ازش
نمیذارم تو تاریکی توهم بشه حاکم * حتی اگه تو جنگ باش کشته شم و بشم مجرم
دستای خونیمو دیدی به آرزوت رسیدی * وجدانمو گرفتی و بهم مادیات میدی ؟
اینجور جاهاست که میگن مرگ بهتر از زندگیست * آغاز حکومت جدید برگشت بردگیست
پرواز مجازیست ، وقتی تو اون سکوت من * خود به خود چشام بسته میشه می لرزه بدنم 
اون روز روز وداست ، روز مرگ و عجلم * مثل اینکه هیچکس انسان نیست و منم یه بدلم

پیشرو :
من مجرم نیستم افتادم تو یه جای پرت * تو این جنگل واسه آزادیت واست میذارن شرط
هر ثانیه ی ساعت جسم خواستار حادثه است * تن من نمیخواد بمونه مقصر جاذبه است
ستاره ها نزدیک نمیشن که بسوزونن این ترس * سردیت شدن بهتره بشینن آروم سر درد

ابلیس :
غول آهنی پیروز شد خیلی ما باخت دادیم * مجبوریم قبول کنیم و ظاهرا کمی شادیم
آتیش بی ناموس جمع پیروز شد با یه ترفند * که خیلی هارو ثابت نگه داشت با خواب لبخند
زحمت دستات گرفته شد بدون حرف زدن * تو این جنگل باید لال باشی بدون حرف زدن

پیشرو :
زندگی یه بازی نیست بلکه هوسه تو خلوت * مسیر معیّن بن بستیه به نام شهوت
تجربه یه جسم مرده ست به دستت خاک میشه * اما سایه یه حادثه ست کنار تو راه میره
مهر دوست قدیمیت هم میگیرنش روی آسفالت * زیر سقف زندگیت هم با ترس وارد میشه چشات
پشت سکه ی بی ارزش به ققنوس بها میدن * اینا باید تو خواب افسانه ای به فنا برن ... 

امیر تتلو :
اینا شیطونن تو لباس فرشتن * دل آدمهارو با آب نفرت شستن
روی قلب ما با تیر داغ نوشتن : که حتی آزادی بیانت هم بدش من 

پیشرو :
که حتی آزادی بیانت هم نوشتم