متن آهنگ وقتی که بچه بودم از فرهاد

وقتی که بچه بودم

پرواز یک بادبادک می­بردت از بام­های سحرخیری پلک

تا نارنج­زاران خورشید

وقتی که بچه بودم

خوبی زنی بود که بوی سیگار می­داد و

اشک­های درشتش از پشت عینک با قرآن می­آمیخت

آه آن روزهای رنگین

آه ان روزهای کوتاه

وقتی که بچه بودم

آب و زمین و هوا بیشتر بود و

جیرجیرک شب­ها در خاموشی ماه آواز می­خواند

وقتی که بچه بودم

در هر هزاران و یک شب ، یک قصه بس بود

تا خواب و بیداری خوابناکت سرشار باشد

آه آن روزهای رنگین

آه ان فاصله­های کوتاه

آن روزها آدم بزرگ­ها و زاغ­های فراغ این­سان فراوان نبودند

وقتی که بچه بودم مردم نبودند

آن روزها وقتی که من بچه بودم

غم بود

اما کم بود