دانلود آهنگ پرستو های مهاجر از حامد فرد

متن آهنگ پرستو های مهاجر از حامد فرد

تو خلوت خودت بشین و آماده باش باش

تا بگم که جنگ چی واسه آواره هاش داش

آبادان ویرانیاش پر رنگ تر شد

و جای ترکش هنوز از تو خرمشهر پر

و مردمی که شدن تاره ماره ترکش

کلی بیچاره شدن کردن آبادانو ترکش

و رفتن که تا این شهرو میسازن

هنوزم آواره شاهین شهر و شیرازن

اشک مادری که نشسته رو غروبه صورتش

جلو چشمامش بود که بچه خورد گلوله تو سرش

یا اون مادری که منتظر بود پسرش بیاد

نمیدونست که داره عذا به سرش میاد

بهش خبر دادن پسرتو هلاکش کردن

ازش مونده یه استخون یه پلاک گردن

بچشو کشتنو مادر از عشقش دور شد

یه عمر غصه خوردو هر دو چشمش کور شد

آرزوش بود عروسیشو تو تالاری بگیره

جای کفن اونو تو کُت دامادی ببینه

آرزو و دلخوشیش همه یهو شد ناله

و طفل نازش شد گوشت جلو خمپاره

اون مرد جانبازی که زمونه باهاش بد شد

کفش نمیپوشه چون جفت پاش قطع شد

اون هنوزم تو آرزوهاش دچاره عطشه

در حسرته یه بار دویدن دنباله بچشه

دلوم هلاکه وقتی کلی آه و ناله سروم

دلوم به این خوشه از خاکه آبادانه تنوم

آبادانی که سرونوشتش دردناک بوده

و مردمی که تو گلوشون گرد و خاک و دوده

کوکا اینجا آیندرو به راه دور میبره

کوکا اینجا مردم با دبه آب شور میخره

کوکا حاضروم تو قبروم آروم بگیروم

ولی شهرم آبادانمو داغون نبینوم

عده ای متاسفانه تو بحران ویلاننو

هنوزم تو فکر پاشا و سلطان سلیماننو

یا درگیر ستایش و هر فوشه فردوسن

یا اینکه هنوز تو کف انگشت پتروسن

کاش پرستو های مهاجر هر بار میخوندنو

کاش مردان این سرزمین در یاد میموندن

کاش پرستو ی مهاجر هر بار میخوندو

کاش

در صبحی که اسیر شد دریا کلی طوفانی

مرد بزرگی بنام دریا قلی سورانی

زمانی که شهر رفت در تصرف دشمن

و دشمن با خمپاره در تنوع کشتن

دریا قلی با دوچرخه در خوره نگاهه سرد

به سمت ذولفقاری مردم رو صدا میزد

این شهر این مرد واسه من علت خوندن بود

علتش شهروم آبادانو ملتِ خون گرم بود

مو هنوزم دلوم خوشه به ساز هم بونش

دلوم خوشه به لب شت و به فاز ری بونش

رو مشعله بالشکا تو بیابون کویری

از اون طرف برم بوارده خیابون امیری

همین طوری هم میخوامش حتی به ظاهره خاکش

دنیا عوض نمیکنوم با فلافل داغش

مو عاشق قلیه و هم شوریده

کا دلوم هنوز بوی سوبورو هشو میده

دلوم هلاکه وقتی کلی آه و ناله سروم

دلوم به این خوشه از خاکه آبادانه تنوم

آبادانی که سرونوشتش دردناک بوده

و مردمی که تو گلوشون گرد و خاک و دوده

کوکا اینجا آیندرو به راه دور میبره

کوکا اینجا مردم با دبّه آب شور میخره

کوکا حاضروم تو قبروم آروم بگیروم

ولی شهرم آبادانمو داغون نبینوم

شهرم آبادانوم

عشقوم وطنوم

دینوم ایمونوم

داغون نبینمت