دانلود آهنگ پروانه از علیش

متن آهنگ پروانه از علیش

سوار بادبادک رو ابرا

رویای بچگیم که تو دستام

هر روز با چشم کبود بعد مدرسه

انگار خوشی دور از ماس

هنوزم میگیره تنم

هنوز نسخ پاتم

که روش میشینه سرم

دستتو میکشی روش

نقاشی خوبیم نه

دردارو میکشم دوش

میگفتی نویسنده منمو

قصم تویی

میگفتی شعر میشم

تا حفظم کنی

شبا لش بودی بقلم

میگفتی کل حسم تویی

کل حسم تویی

میشدی دور از آدما

بود هر طوری

کوه سرد بودم

تو رودم شدی

هنوزم میگیرم دستای تورم

دورت گشتمو واست پروانه شدم

هنوزم یه نمه عصبی و پرم

جاتو نمیگیرن ابدی گلم

دیگه جای صحبت نیست

حرفام خفه میشن

چشمام خیس

نه دیگ نای موندن نیست

لش رو کاناپه مهلت نیست

رو مخم بود اون اکتای سرد

هعی ازم میپرسن چیشد رفت

جلو عکسات چشام میشد تر

هنوز ب خودم میگم نه

اون نرفته

هیچوقت نمیخواست عوض شه

میکردیم فرار 7صبح

همه خاطره ها قصه شد

بودم نصف تو

قرصا جواب نمیدادو

سینم جر می‌خورد

بودی هم خونم

شبا بد پرم

ریخته بهم

کل افکارم

هنوزم به همه چی

شک دارم

هیچ جوره نمیتونم

باتو بدباشم

یه خط میکشم زیرش

اسمش

میاره سر گیجه

دستات هنو صمیعه

شبا

هعی تیره تر میشه

مغزم بهت بد گیره

وصلم بهت زنجیره

اشکام هعی سرمیره

پروانه زد از پیله

الان دلم تنگه برات

عطر تنت میاد از این دور و ورا

میزدیم بیرون تنها تو شبا

میگفتی همه برن تو باش تنها برام

زیر نور ماه چشات برق میزد

هرچیم میشد بودی انگیزم

هنوز اسمت میاد من رد میدم

هر روز صبح خفتم میکنه سرگیجم

صدای خسته صدا نداره

غروب جمعه نگاه نداره

همه چی لال شد

چشاتم اره

واسه ندیدنم برنامه داره