متن آهنگ گاهی اوقات از مترسک
یه وقتایی
یه وقتایی که حرفت حقه اما بیطرفداره
گلوی خاطرات ِ خسته از بیراهه ، میخاره
یه وقتایی بلور ِ عاطفه زخمی میشه ...امّا
هنوزم مهربونه...حتی وقتی زار و بیماره
یه وقتایی دلت تنگه ولی تا آخرش میری
مثه اون وقتی که وجدان ِ خسته...باز بیداره
دلت طوفانیه...پاهات شکستن...خونه دلتنگه
چه بیرحمه توقف...وقتی احوال ِ سفر، زاره
هنوزت با همیشه صیغه های چرک میخونه
بلوغ ِ حرمتت مفعول ِ دست ِ فعل ِ اجباره
تموم ِ لحظه هات جارو میشن تا زیر ِ فرش ِ شب
بنام ِ عقربه ، مفهوم ِ ساعت زجر ِ تکراره
تنت زخمه...شعورت قهره با موندن
یه وقتایی دلت از هرچی بن بسته طلبکاره
بلور ِ بودنت با لکه های خون عجین میشن
درست اینجاس که میفهمی :چقد دنیا ستمکاره
یه وقتایی همه ش درگیری با اما...اگر...شاید
دوراهی توی این جاده خطاس ! مشمولِ اخطاره
یه وقتایی نجس میشی میون پوچی و حاشا
تو آینه گم میشی حتی ! تویی این جسم ِ پتیاره ؟؟؟!!!
.
.
.
یه وقتایی لباس ِ عافیت با جسم ِ تو قهره
ولی قلبت مثه طوفان...از عشق و خشم سرشاره
سراب از هیکلت بالا میره...درگیر ِ شب میشی
دلت میپوسه توی حسرت ِ طغیان ِ امّاره
یه وقتایی که توی سفره هیچی نیس بجز ماتم
وجودت بین ِ چند تا مرگ ِ رنگارنگ مختاره
یه وقتایی که خنجر، یاور ِ دلواپسی ت میشه
گلوی اشتیاقت در کشاکش با تن ِ داره
مثه رنگین کمون ِ ناقص الخلقه سرت گیج
